Eus

Je hoort wel vaak dat jongeren niet meer lezen. Een ontlezen generatie. Nou niet bij ons op school, want vrijwel alle leerlingen uit de examenklassen hebben het boek Eus gelezen, in afwachting van het bezoek van de schrijver, columnist, en televisiemaker Özcan Akyol. Hij kwam vertellen over hoe hij schrijver is geworden, vanuit zijn achtergestelde positie als kind van analfabete gastarbeiders uit Turkije in de provinciestad Deventer. Hoe hij ondanks tegenwerking van zijn juf uit groep 8 - hij kreeg bij het Cito een VWO-advies - toch naar de Mavo ging. Via kleine criminaliteit, en via een lidmaatschap van een bende uiteindelijk in het huis van bewaring kwam, waar hij begon te lezen, op advies nota bene van zijn cipier.

Hij vertelde boeiend hoe dit lezen hem tot een ander mens heeft gemaakt: empathischer, en fantasierijker; iemand die weer kansen had in een moeilijke maatschappij.

De leerlingen stelden aan het eind van zijn verhaal allerlei vragen over zijn leven, over het schrijverschap. Blijkbaar kenden ze hem niet zo goed van televisie, want hij is tenslotte de laatste geweest die Aart Staartjes heeft mogen interviewen. En al onze leerlingen kennen meneer Aart..... En die vragen stelden ze niet.

Velen hebben hun boek laten signeren door de schrijver, wat hij geduldig deed.

Toen Eus vroeg tijdens zijn verhaal, welke leerlingen het boek nog niet uit hadden, waren er toch wel een paar die de hand moesten opsteken. Wij zijn ervan overtuigd dat ze dat na vandaag, na deze boeiende ontmoeting, het boek zeker gaan uitlezen.

We zijn benieuwd welke schrijver volgend jaar bereid is onze school te bezoeken om onze leerlingen tot lezen te inspireren.